De kunst van Rangoli is een intrinsiek onderdeel van de Indiase cultuur. Hoewel muurschilderingen en decoraties gebruikelijk zijn bij bepaalde Afrikaanse en Zuid-Amerikaanse inboorlingen, is het decoreren van de vloer met patronen een culturele praktijk die bijna uitsluitend in India wordt gevolgd.
Wat is Rangoli?
Rangoli is in wezen een vorm van volkskunst decorvloer waarbij vrouwen decoratieve ontwerpen maken op de vloeren van kamers of binnenplaatsen in hindoeïstische huishoudens tijdens festivals, huwelijksfeesten en andere speciale gelegenheden. Het doel van rangoli is om goden te vertegenwoordigen en om een bepaald deel van het huis te zuiveren om het heilig te maken bij het verwelkomen van de goden. Dit zou het huishouden geluk, welzijn en voorspoed brengen.
Geschiedenis van Rangoli
Deze prachtige kunst is terug te voeren op het legendarische oude Sanskriet-epos genaamd Ramayana, waar het huwelijkspaviljoen van Sita was versierd met een Rangoli. Er is oude symboliek die door de generaties is doorgegeven, die wordt weergegeven door deze traditionele kunst.
Vormen, Patronen & Kleuren
Er zijn moderne en traditionele rangoli-ontwerpen. Het kan uit de natuur of abstracte kunst komen. De oude symbolen en motieven zijn van generatie op generatie doorgegeven, zodat de ontwerpen en de traditie niet uit de Indiase cultuur verdwijnen.
Gekleurd zand, bloemblaadjes en geverfde rijst zijn de meest gebruikte materialen bij het maken van geometrische ontwerpen. Deze patronen en de manier waarop ze worden uitgevoerd, kunnen van regio tot regio verschillen, omdat ze tradities, folklore en gebruiken weerspiegelen die uniek zijn voor elk gebied. Rangoli-ontwerpen zijn er in geometrische vormen, afbeeldingen van goden of in de vorm van de bloemen die geschikt zijn voor de gegeven vieringen, maar het kunnen ook zeer ingewikkelde ontwerpen zijn waarvoor meer dan twee of drie mensen nodig zijn.
De gebruikte materialen voor Rangoli zijn natte en droge rijst en bloem. Natuurlijke kleuren zoals kurkuma, vermiljoen en andere worden toegevoegd om de ontwerpen kleurrijker en aantrekkelijker te maken.
Iconische Rangoli
Rangoli gemaakt met iconen, zoals de swastika, lotusbloem of Lakshmi charan (voeten van de godin Lakshmi), worden beschouwd als indicatoren van welvaart en welzijn. In een Gujarati-huwelijk is het verplicht om variaties van het lotusmotief in de rangoli te hebben wanneer de pasgetrouwde bruid voor de eerste keer haar huis binnenkomt. De logica achter deze overtuiging dat de bruid een vorm van Lakshmi is en voorspoed zal brengen in het huishouden, en dat de lotus de favoriete bloem van Lakshmi is.
Rangoli in heel India
Veel huizen, vooral in Zuid-India, maken tegenwoordig dagelijks rangoli, en niet alleen als onderdeel van huwelijksceremonies. De kunst is een onlosmakelijk onderdeel geworden van festiviteiten en vieringen. Rangoli is in wezen een symbool van de menselijke geest en een manifestatie van hoe vreugde en geluk worden uitgedrukt met dankbaarheid.
De kunst van rangoli wordt in verschillende provincies van India met verschillende namen aangeduid. Het heeft bijvoorbeeld verschillende plaatsen in India, het heet Chowk Pujna, Mandan, Aripan, Muggu en Saathiyo.
Er zijn veel variaties op deze rangolis. In Maharashtra worden rangoli’s gesloten deuren van huizen zodat boze geesten niet binnen kunnen komen. Tijdens het Onam-festival in Kerala wordt voor elk van de tien dagen één bloem toegevoegd aan het Rangoli-ontwerp. Evenzo worden op een typische huwelijksplaats of locatie in Kerala uitgebreide rangolis gedaan, soms met verse bloemen. In Tamil Nadu zijn de ontwerpen meestal geometrische en symmetrische vormen, maar de gebruikte materialen zijn vergelijkbaar met rangoli gemaakt in Noord-India – rijstmeel in poeder- of pastavorm wordt gebruikt. Tijdens een Kannada-vivaah worden typische motieven gebruikt: ingewikkelde geometrische bloemen die de voeten van de godin Lakshmi omringen.